ประเภทของการใช้พลังงานโดยการออกกำลังกายมี 2 รูปแบบ คือ 

1. แอโรบิค เอ็กเซอร์ไซส์ (Aerobic Exercise) คือ การออกกำลังกายแบบมีความเข้มข้นต่ำ มีความต่อเนื่องเป็นระยะว่านานกว่า 3นาทีขึ้นไป ซึ่งกล้ามเนื้อจะต้องใช้พลังงานจากกระบวนการสร้างพลังงานงานโดยการอาศัยออกซิเจน ระบบการหายใจจะสูดเอาออกซิเจนเข้าไปและขับคาร์บอนไดออกไซด์ออกมา โดยออกซิเจนจะถูกลำเลียงไปยังกล้ามเนื้อที่ทำงาน การออกกำลังกายแบบแอโรบิคจึง หมายถึง วิ่งเหยาะ พายเรือ สกีน้ำ เต้นรำ กระโดดเชือก ว่ายน้ำ ขึ้นลงบันได เป็นต้น กายสลาย (Oxidizing) ไขมันมาเป็นพลังงานต้องใช้ออกซิเจนเป็นหลัก การฝึกแอโรบิคทำให้ผู้ฝึกต้องหายใจอย่างหนักเพื่อนำออกซิเจนมาใช้เป็นปริมาณมาก จึงเท่ากับเป็นการส่งเสริม การลดไขมัน คำว่าแอโรบิคมาจากภาษากรีก แปลว่า โดยออกซิเจน

2. อะแนโรบิค เอ็กซอร์ไซส์ (Anaerobic Execise) คือ การออกกำลังกายที่มีความเข้มข้นสูง เช่น การฝึกด้วยอุปกรณ์น้ำหนัก การชกมวย และการวิ่งเร็ว เป็นต้น ซึ่งเป็นการเผาผลาญพลังงานที่ได้จากน้ำตาลเสียส่วนมากเพราะการออกกำลังกายที่มีความเข้มข้นสูงนี้จำเป็นต้องใช้พลังงานจากแหล่งพลังงานที่มีการเผาผลาญอย่างทันท่วงที พลังงานดังกล่าวร่างกายสะสมอยู่ในมัดกล้ามเนื้อและตับ มีชื่อเรียกขานว่า ไกลโคเจน (glycogen) ดังนั้นน้ำตาลที่ร่างกายสะสมไว้เป็นพลังงานฉุกเฉินที่ร่างกายสามารถเปลี่ยนมาเป็นพลังงานได้ทันที